اتصالات سازه های فضاکارحدود %50 کل هزینه ها را شامل می شود که عبارتند از:

گوی:

کره فولادی توپری است که موجب ارتباط اعضای سازه شده و بین نیروهای اعضا تعادل ایجاد می کند و باعث ایجاد پایداری در سازه های فضایی می شود.گوی پیچ ها می تواند از جنس آلومینیوم یا فولاد باشد.اما اگر فولادی باشد باید برای تغییر شکل های موجود کنترل گردد که در این صورت اتصالات بزرگتری خواهیم داشت.آلومینیوم علاوه بر اینکه وزن و مدول  الاستیسه یک سوم فولاد دارد، مقاومت کششی بالاتری نیز دارد.آنچه در طراحی اتصالات به خصوص طراحی گوی ها حائز اهمیت است بررسی عدم تداخل بولت ها درون آن بررسی شود که این مورد می تواند با نرم افزارهای  جانبی یا به صورت دستی کنترل گردد.هم چنین اگر در محل اتصال پیچ ها  از داخل  بسته و محکم شوند اتصال انعطاف پذیری بیشتری خواهد داشت.

بشقابک (مخروطی):

قطعه فولادی مخروطی شکلی است که به لوله جوش شده و از سمت دیگر امکان اتصال به گوی را فراهم می کند تا از تراکم لوله ها در نزدیکی گوی جلوگیری کند.این قطعه دارای دو نوع کششی و فشاری می باشد.مهم ترین نقش آن جلوگیری از تراکم لوله های در نزدیکی گوی می باشد.

لوله:

نقش تحمل نیروهای محوری (کششی و فشاری)را دارد و از طریق جوش به بشقابک اتصال آن با سایر اجزا برقرار می شود.لوله هایی که در خرپای  سازه های فضا کار استفاده می شود 6 متری می باشد و برای جلوگیری از هدر رفتن مصالح در قطعات 2 یا 3 متری برش داده می شود (جنس آن لوله صنعتی فولادی ST37)

پیچ:

علاوه بر برقراری اتصال نقش انتقال نیرو را دارد.در این سیستم از پیچ های با کلاس 8.8 و 10.9 استفاده می شود.

اسلیو (غلاف):

از اسلیو یا غلاف به منظور محکم کردن و اطمینان از وارد شدن کافی بولت درون رزوه(اسلیو) استفاده می شودموجودی روی اسلیو صحت کنترل میزان فرورفتن پیچ درون گوی تعبیه شده است.

نحوه بالا بردن و مونتاژ:

جهت جلوگیری از وارد شدن آسیب ، سازه های فضاکار و جلوگیری از واژگون شدن سازه نیاز است سر جرثقیل به چهار گره متصل می شود.