سازه های فضایی یکی از انواع جدید سازه ها در علم معماری و عمران هستند که محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرده و شاید استفاده از این سازه ها در بخش های گوناگونی هستیم. این دسته از سازه ها را از چندین منظر می توان مورد بررسی قرار داد و آن ها را به مدل های گوناگونی دسته بندی کرد. یکی از روش های دسته بندی تقسیم انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت و اتصالات آن است. در این مطلب قصد داریم تا نگاهی به این مدل دسته بندی انداخته و در رابطه با آن ها توضیحات کامل و جامعی را به شما ارائه دهیم، پس با ما همراه باشید تا سازه های فضایی را از این منظر مورد بررسی و ارزیابی قرار بدهیم.
تقسیم بندی انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت و نحوه اتصالات
موضوع مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که امروزه برای تقسیم بندی و راحت تر بودن دسته بندی سازه های فضایی، آن ها را از چندین منظر مورد بررسی قرار می دهند.
برخی از افراد این سازه ها را بر اساس مصالح مورد استفاده برای ساخت آن ها دسته بندی می کنند. برخی دیگر با توجه به ساختار آن ها اقدام به تفکیک سازه ها به مدل های گوناگون می کنند.
دسته دیگر این دسته از انواع سازه ها را بر اساس انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت و نحوه اتصالات تقسیم بندی می کنند. در ادامه قصد داریم تا شما را با این دسته بندی آشنا کنیم.
سازه های فضایی مرو
یکی از انواع سازه های فضاکار ، سازه های مرو است. این سازه ها برای اولین بار در شرکت مرو آلمان و در سال ۱۹۴۲ طراحی و به صورت تجاری به بازار عرضه شد.
این نوع سازه فضایی شامل کره فولادی بوده که نقش اصلی را در سازه فضایی ایفا کرده و باعث به هم پیوستن اعضا و انتقال بین اعضای متصل می شود. این سازه امروزه محبوبیت بسیار زیادی داشته و بخش های گوناگونی از آن استفاده می شود.
سازه فضایی کاتریس انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت
یکی دیگر از انواع سازه های فضاکار به لحاظ اتصالات، سیستم سازه فضایی کاتریس است که از مجموعه گره های تک پیچ و مهره به وجود آمده است. این سیستم اولین بار در کشور اسکاتلند مورد استفاده قرار گرفت. در این سیستم اعضا اتصال کمتری در مقایسه با سیستم مرو دارند.
به همین دلیل قیمت آن به نسبت سایر سیستم ها بسیار مناسب بوده و همین موضوع باعث افزایش محبوبیت این نوع سازه فضایی شده است.
سازه فضایی یونی بت
نوع دیگری از انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت، سازه های یونی بت هستند که از مجموعه اتصالات منشوری به وجود آمده و از واحدهای هرمی تکرار شونده ایجاد می شوند.
این هرم ها معکوس با قاب های سلب مدل های استاندارد بوده و در این سیستم لایه فوقانی و میانی تشکیل شده در گوشه ها با استفاده از پیچ های فولادی به یکدیگر متصل می شوند.
این نوع سازه برای اولین بار در کشور انگلستان ابداع و مورد استفاده قرار گرفت. امروزه نیز به عنوان یکی از انواع سازه های محبوب به حساب می آید.
سازه فضایی تریودیک
سازه های فضایی تریودیک نوع دیگری از انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت هستند که در سال ۱۹۵۳ و توسط یک شرکت کانادایی به وجود آمدند.
این سازه ها در عصر از قطعات آلومینیومی ساخته شده و در سال ۱۹۶۶ اعضای فولادی نیز به آن اضافه شد و اجزا آن از اتصالات شکاف، اعضای لوله نگهدارنده، واشر، پیچ و مهره و… به وجود آمده است.
امروزه از این سازه ها نیز در بخش های گوناگونی استفاده می شود. به دلیل استفاده از آلومینیوم به عنوان ماده اصلی و در صد کمی از فولاد، وزن این سازه ها بسیار کم بوده و یکی از ویژگی آن ها سبکی است.
حرف آخر
در این مطلب نگاهی به انواع سازه های فضایی به لحاظ موقعیت انداخته و در رابطه با این دسته از سازه ها توضیحات جامع و کاملی را به شما ارائه دادیم. سعی ما در این مطلب آن بود که اطلاعات فنی و جامعی در رابطه با انواع سازه های فضایی را به شما ارائه داده و شما را بیشتر با این نوع از سازه های مدرن آشنا کنیم.