ارتفاع سقف سازه فضاکار

ارتفاع سقف سازه فضاکار یکی از المان های مهم در اجرای سازه فضایی می باشد. معمولا سازه فضایی یک سیستم سازه ای است که بار را به شکل سه بعدی منتقل و یا پخش می کند که این بار در نهایت به ستون ها و یا پی می رسد. از این رو استحکام این سازه ها بسیار زیاد می باشد. این سازه ها معمولا به صورت خطی و یا گنبدی می باشند. در صورتی که هر سازه فضاکار اتصالات صلب داشته باشد آن را قاب فضایی می گویند.

ارتفاع سقف سازه فضاکار

قدیمی ترین سازه فضایی

ارتفاع سقف سازه فضاکار با گذشت زمان نسبت به سالیان گذشته تغییر کرده است. بد نیست بدانید که قدیمی ترین سازه فضاکار توسط الکساندر گراهام بل اجرا شده است. این سازه فضاکار در زمان خود از نظر وزن، مقاومت، شکل سه بعدی، قابلیت تولید انبوه و قابلیت اجرای مدولار مورد توجه تفراد بسیاری قرار گرفت. گراهام بل در زمان خود توانست اشکال چهار وجهی و هشت وجهی را مورد آزمایش قرار دهد.

تا اوایل قرن ۲۰ در پروژه های معماری از خرپاهای سه بعدی استفاده می شود. تا اینکه سیستم مرو رواج یافت. سیستمی که گراهام بل اجرا کرد تا اوایل قرن ۲۰ مورد استفاده بود و از نظر استحکام و سبکی نمونه بود و بعد از آن سیستم مرو اولین سیستم اتصالات سازه فضاکار کار به شمار می رود.در حال حاضر از این سیستم استفاده می شود و اتصالات آن از طریق گوی سان انجام می شود و از نوع اتصالات کروی می باشد.

ارتفاع سقف سازه فضاکار در سقف زنبوره ای

ارتفاع سقف سازه فضاکار در هر پروژه ای متفاوت است و سقف های به کار رفته در سازه انواع مختلفی دارد که به بررسی‌ آن می پردازیم.برای ساخت سقف های زنبوره ای از قطعات فولادی استفاده می کنند که آن ها هرم های معکوس می باشند. و برای مونتاژ آن ها باید بر روی زمین صاف قرارشان داد.برای ساخت این نوع سقف، لوله ها به صورت مورب قرار میگیرند و دوسر آن ها را رزوه می کنند. اجرای مورب لوله ای از قسمت بالا باید به کلاف ها جوش داده شوند.

سقف زنبوره ای

ارتفاع هرمی که تشکیل می شود باید از اعضای دیگر ۷۳ تا ۱۲۰ سانت باشد. هرم هایی که در نهایت از لوله ها و کلاف ها تشکیل شده اند به شکل افقی و عمودی با استفاده از لوله های دیگر به هم پیچ می شوند.بعد از اینکه اشکال ایجاد شده را به صورت مکرر در کنار هم قرار دهند سقف های زنبوره ای ایجاد می شوند که محل قرار گیری ان ها بین ستون های موجود می باشد.

حمل سقف های فضاکار

زمانی که قطعات در کنار هم قرار می گیرند به عنوان سازه فضاکار پیش ساخته مورد استفاده قرار می گیرند. و برای حمل آن ها معمولا از جرثقیل استفاده می شود که تا محل پروژه حمل می گردند. در صورتی که قرار باشد سقف ها بر روی ستون ها اجرا شوند، با کمک جرثقیل بالا برده شده و با فاصله از دهانه بر روی ستون ها قرار می گیرند‌. در این سازه های فضاکار ستون های ایجاد شده از جنس فولاد بوده و کمی قطور هستند، تا بتوانند بارهای کششی و خمشی را به خوبی تحمل کنند.

پوشش مورد استفاده برای ارتفاع سقف سازه فضاکار در سقف زنبوره ای

بتن

در این پوشش برای سقف ها از پوشش بتنی استفاده می شود که نبشی یا سپری می باشند که در فاصله های ده سانتی متری از میلگردها جوش داده می شوند.برای قالبندی لازم است که از کفراژ یا قالبندی چوبی و فلزی استفاده کنند. در طبقات روی این سقف سازی، کفپوش، شیب بندی، فلنج گذاری لوله، عایق رطوبتی و موزاییک کاری انجام می شود.

استفاده از پوشش پشم و چوب

سقف ها در این پوشش سر تخت می باشند. ورقه های پشم شیشه به همراه چوب ضخامت ۵ سانتی متری دارند. و بر روی نبشی های قاب قرار می گیرند. بعد از آن از سه لایه نمد استفاده شده، قیر اندود می شود و در نهایت عایق بندی رطوبتی اجرا می گردد. نهایتا در این اجرا یکپارچگی مشاهده می شود که دلیل نظم بخشیدن به پشم شیشه ها صورت گرفته است.

ارتفاع سقف سازه فضاکار به طور کلی متاثر از موارد بسیار زیادی می باشد. که یکی از مهم ترین آن ها استحکام دیواره ها و ستون است. در نهایت باید به آنچه معمار می خواهد توجه داشته باشید که بتوانید سقف را متناسب با آنچه می خواهد اجرا نمایید.

بیشتر بخوانید:
ضخامت سقف سازه فضاکار