فرم های معماری با سازه فضاکار

ما در این مقاله قصد داریم معماری سازه های فضاکار ،کاربرد و مزیت سازه های فضایی را برای شما بیان کنیم که ابتدا تعریفی از آن و سپس به دیگر مفاهیم می پردازیم :

سازه فضاکار چیست؟

سازه فضایی یا سازه فضاکار سازه ای است که از تیرها و ستون های زیادی برای تحمل بار کامل ساختمان تشکیل شده است. در ساختمان های بلندمرتبه عمرانی و کارخانه های صنعتی چند طبقه،  دیوارهای آجری دیگر نمی تواند نیازهای بارهای بزرگ را برآورده کند و اغلب از سازه های فضایی به عنوان سازه های باربر استفاده می شود. بار خانه شامل وزن افراد، اثاثیه، اقلام، ماشین آلات و تجهیزات و همچنین کف، دیوار و وزن خود می باشد.

دیوار ساخته شده در سازه فضاکار فقط نقش محصور و جداکننده را ایفا می کند و جز وزن خود بارهای دیگری را تحمل نمی کند. به منظور کاهش بار سازه فضایی باید تا حد امکان از دیوارهای سبک مانند بلوک های فوم بتن (پانل های دیوار) یا آجرهای توخالی استفاده شود. به طور کلی اکثر سازه های فضایی در محل ریخته گری می شوند.به منظور تسریع در پیشرفت پروژه و صرفه جویی در قالب و تکیه گاه بالایی، بخشی از پیش ساخته ها (مانند ستون ها) و بخشی از ریخته گری در محل (تیرها) ) یا اتصالات پیش ساخته ستون ها و تیرها را می توان در جای خود ریخته گری کرد.

 

 

مزیت سازه فضاکار

 

مزیت سازه فضاکار

 

مزیت اصلی سازه های فضایی جداسازی فضای انعطاف پذیر، وزن سبک و صرفه جویی در مصالح می باشد. این مزایا می تواند به طور انعطاف پذیر با چیدمان ساختمان مطابقت داشته باشد، زمانی که برای چیدمان سازه های ساختمانی  به فضای بزرگتر نیاز دارند ؛ تیر و ستون به کمک شما می آید. اجزای سازه فضایی به راحتی استاندارد می شوند و شکل می دهند، استفاده از ساختار یکپارچه مونتاژ شده برای کوتاه کردن دوره ساخت راحت است؛ زمانی که از قاب بتنی ریخته گری در محل استفاده می شود، یکپارچگی و استحکام سازه بهتر است.

طراحی و عملیات نیز می تواند اثر لرزه ای بهتری داشته باشد و تیر یا ستون را می توان به شکل های مختلف مقطعی دلخواه ریخت. علاوه  بر مزایای گفته شدت باید این مزیت را نیز اضافه کرد که سازه ۷ای فضایی نیازی به دیوار باربر ندارند و در صورت نیاز می توانید فضای داخلی را تغییر دهید و دیوارها را جابجا کنید اما در سازه های اجری دیوارهای باربر را نمی توان تغییر داد و جابجا کرد.

 

انواع سازه فضاکار و معماری سازه های فضاکار

انواع سازه فضاکار

 

 

معماری سازه های فضاکار بر اساس چیدمان عناصر به انواع و دسته بندهای مختلفی تقسیم میشوند. در این و مطلب ما هر دو دسته بندی را برای شما بیان خواهیم کرد.

سازه فضاکار بر اساس فرم معماری:

پوشش های صفحه فضایی:

این سازه های فضایی از زیرساخت های مسطح تشکیل شده اند. حرکت آنها شبیه به حرکت صفحه ای است که در آن انحراف در صفحه از طریق میله های افقی منتقل می شود و نیروهای برشی به صورت مورب پشتیبانی می شوند.

طاقی:

این نوع سازه طاقی شکل  دارای مقطع قوسی ساده است. به طور معمول، این نوع سازه فضایی نیازی به استفاده از ماژول های چهار وجهی یا هرم به عنوان بخشی از پشتیبان ندارد.

 

گنبدهای کروی:

گنبدهای کروی و سایر منحنی های مرکب معمولاً نیاز به استفاده از ماژول های چهار وجهی یا هرم دارند. تا حمایت بیشتری از پوست ایجاد شود همانطور که نام ان ها نشان می دهد سقف کروی یا گنبدی شکل است.

طبقه بندی بر اساس چیدمان عناصر

شبکه تک لایه:

همه عناصر بر روی سطح تقریبی قرار می گیرند.

شبکه دو لایه: عناصر در دو لایه به موازات یکدیگر در فاصله سازماندهی می شوند. هر لایه شبکه ای از مثلث، مربع یا شش ضلعی را تشکیل می دهد و برجستگی گره های لایه می تواند با یکدیگر همپوشانی یا جابجایی داشته باشد. مورب ها گره های هر دو لایه را در جهات مختلف در فضا به هم متصل می کنند. در این نوع مش، المان ها با سه گروه همراه هستند. طناب فوقانی، کوردون و مورب در پایین نوار می باشد.

شبکه سه لایه:

عناصر بر روی سه لایه موازی متصل به هم قرار می گیرند. در بیشتر موارد مسطح است.

 

کاربرد سازه های فضاکار:

کاربرد سازه های فضاکار:

در ابتدای متن با ویژگی اصلی سازه فضایی آشنا شدید که قابلیت پوشاندن فضاهای بزرگ را دارد. از این رو اغلب در مکان های زیر به کار می رود:

ساختمان های صنعتی، کارخانه ها

سالن های ورزشی

انبار

استخر

سالن کنفرانس و مرکز نمایشگاه

استادیوم با مقیاس بزرگ

موزه و نمایشگاه

مراکز خرید و مراکز خرید