Archive for the ‘سازه’ Category

اتصال سیستم مرو

 مرو (MERO) از مجموعه گره های کروی توپر (KK)

سیستم مرو که زیر مجموعه سیستم پیونده گوی سان (Nodular systems )می باشد ، اولین بار توسط شرکت مرو آلمان در سال 1942 طراحی و به صورت تجاری عرضه شده است .

این سیستم شامل کره فولادی از جنس CK45  است که نقش اصلی آن در سازه های فضاکار ، به هم پیوستن اعضا و انتقال بین اعضا متصل شونده به آن پیونده (گوی) می باشد .

در این سیستم (و اکثر سیستم های گوی سان ) ، اعضای به شکل لوله ای بوده و محورهای مرکزی آنها از مرکز پیونده عبور می نماید ، که این اعضا و پیونده ها به طور مجزا در کارخانه تولید شده و سپس در محل پروژه با اتصال اعضا به پیونده ها ، شبکه سازه فضایی بر پا می شود .

سیستم اتصال پیونده ای تولید شده در کارخانه شرکت فضاسازه نقش جهان ، از نوع سیستم اتصال پیونده های گوی سان نوع MERO آلمانی می باشد .

اجزای سیستم پیونده ای  :

گوی : یک کره فولادی توپر می باشد که به روش کوبن کاری و از فولاد CK45 به صورت کره کامل یا چند وجهی تولید شده و جهت ارتباط بین اعضای سه بعدی استفاده می شود . در سازه فضایی ، گوی ها باعث می شوند که خود و اعضای مربوطه شان در یک موقعیت ثابت قرار بگیرند و باعث ایجاد تعاون بین نیروهای اعضای سازه می شوند .

گوی ها دارای سوراخ هایی می باشند که عضو های سازه بر روی این سوراخها ( که دارای سطح ماشین کاری شده می باشند ) قرار گرفته و پیچ می شوند . در گوی های ویژه سر ستون ، قسمتی از آن به صورت استوانه ای ( یا مخروطی ) و قسمتی به صورت کروی (نیم کره) می باشند.

بشقابک : مخروطی که به روش کوبن کاری و از جنس ST37 یا ST52 تولید شده و در محل اتصال المان به گوی از این قطعه مخروطی شکل فولادی استفاده می گردد . این قطعه مخروطی که به لوله جوش می شود دارای دو نوع رفتار (کششی و فشاری) می باشد .

لوله : عضو دیگر سازه ، لوله می باشد که جهت تحمل نیروهای محوری به کار رفته و دو انتهای آن به وسیله دو قطعه مخروطی که اتصال آن را با سایر قطعات امکان پذیر می سازد ، جوش می شود .

پیچ : پیچ ها همگی خشکه ، از کلاس 8.8 یا 10.9 می باشد و در سایزهای متفاوتی استفاده می شوند . پیچ ها یک اتصال جداشدنی بوده و جهت انتقال نیرو از آنها کمک گرفته می شود .

اسلیو : قطعه ای مشابه با شکل مهره است که جهت محکم نمودن پیچ ها در داخل گوی استفاده می شود . علاوه بر آن ، اسلیوها در المانهای فشاری ، رفتار سازه ای داشته و به همین لحاظ باید جنس آنها از گروه CK باشد ( پیوست 2 آیین نامه )

http://spacestructuresco.com/pic/c/1.gif

http://spacestructuresco.com/pic/c/2.gif

سیستم کاتروس

( CATRUS)  سیستم کاتروس

سیستم کاتروس یکی از انواع سازه های فضایی است که از مجموعه گره های تک پیچ و مهره ای می باشد اولین بار در اسکاتلند ابداع گردید.

درسیستم کاتروس همه اعضا از لوله یا پروفیل تشکیل شده و معمولا برای دهانه های بین 5 تا 12 متر استفاده می شود در این سیستم به اعضا اتصالی کمتری در مقایسه با سیستم مرو نیاز است به همین لحاظ در شرایط مشابه از قیمت مناسب تر در مقایسه با سایر سیستم ها برخوردار است.

در این سیستم ، اعضای مهاری جان ، مقاطع لوله ای هستند که در هر انتها پانچ و خم شده و اعضای اصلی در طول های متناسب با ابعاد شبکه خرپای فضایی تولید شده و در نقاط مناسب متصل می شوند . درسیستم کاتروس، برخی اعضا (خصوصا اعضای لایه میانی ) مرکز مقطع عضو بطور مستقیم از مرکز گره عبود ننموده و منجر به ایجاد ممان خمشی جزئی در این عضوها می شود و لذا این سیستم برای دهانه های بزرگ توصیه نمیگردد .

http://spacestructuresco.com/pic/c/3.gif

سیستم یونی بت

 سیستم یونی بت(UNIBAT) از مجموعه اتصالات منشوری (هرمی – تک واحدی)

 سیستم یونی بتکه برای اولین بار در انگلستان ابداع شده از واحد های هرمی تکرار شونده تشکیل شده بطوریکه این هرم های معکوس با قاب های صلب مدول های استاندارد،  سیستم یونی بت را در لایه فوقانی و میانی تشکیل داده و در گوشه ها با استفاده از پیچ های فولادی با مقاومت کششی بالا به یکدیگر متصل می شوند

این هرم ها تشکیل دهنده شبکه برای اطمینان از درستی ابعاد و کیفیت جوش جداگانه در کارخانه تولید شده و با اتصال آنها به یکدیگر در محل پروژه شبکه سازه فضایی احداث می گردد هرواحد از چهار عنصر فوقانی (قاب مربعی در قاعده هرم) چهار عضو جان (مهاری) و پنج قطعه پیوند ه ای (بصورت کوبن کاری) در چهار گوشه هرم و راس آن تشکیل شده که در آنها مقاطع قوی تر برای تطابق با نیروهای برشی بزرگ تری که در اطراف ستونهای سازه فضاکار ظاهر می شود به کار می روند پس از مونتاژ با سیستم یونی بت یک شبکه لوزی روی مربع ایجاد می شود .

سیستم یونی بت

سیستم تریودتیک

سیستم تریودتیک (Triodetic) در سال 1953 توسط شرکت کانادایی توسعه داده شد.این سیستم در اصل از قطعات آلومینیوم ساخته شده است و در سال 1966 اعضای فولادی نیز شامل شد.

اجزا آن از اتصالات شکاف ، اعضای لوله ،نگهدارنده واشر و پیچ ومهره تشکیل یافته است.اتصال با شکاف های شبکه به عنوان یک بیرون آمدگی آلومینیومی تولید شده است. نمایه های اتصال تا آنجا مورد توجه است که انواع زیادی از پیکربندی ها در سیستم وجود داردو همچنین موقعیت های شکاف های شبکه پیرامون هر اتصال می تواند بر طبق هندسه سازه ترتیب بندی شود. به علاوه سایز در شکاف های شبکه ،روی سایز اعضا وجود دارد.

هر ازنوع مقطع اعضا می تواند با سیستم تریودتیک (Triodetic) جای گیرد.

یک انتهای تیرپی به وسیله عملیات پرسکاری آماده می شود.در یک ضربه تکی فرم های انتهای سکه ای و برش های اعضا به طول نیاز دارد.

در انتهای عضویک نری دارد که در شکاف اتصال جای می گیرد.

زمان نصب،انتهای اعضا بوسیله ی چکش های سبک در داخل اتصالات جای می گیرد.

پس از اتصال تمام اعضا،واشرهای محافظ دو سمت اتصال قرار گرفته و بوسیله ی یک پیچ در مرکز سوراخ اتصال سفت می شود تا از بیرون زدگی اعضا جلوگیری کند.

دو مزیت اصلی سیستم تریودتیک (Triodetic) عبارت است از:

1-هزینه نسبی کم اتصالات با امکان متصل شدن بسیاری از اعضا در فضا به آنها

2-هزینه های نصب و مونتاز کم یا در بسیاری موارد به داربست نیاز ندارد.

اعضای سیستم تریودتیک (Triodetic) سبک هستند و می تواند در محل مونتاژ شود و سازه در بیشتر موارد خود نقش داربست را نیز دارد.

محصولات سیستم تریودتیک (Triodetic) بر اساس “عرضه تنها” و “عرضه ونصب” فروخته می شوند .در عرضه تنها یک سرپرست کار،کارگران محلی گرفته شده به وسیله ی کارفرما را جهت مونتاژ و نصب سازه هدایت می کند.

جایی که هزینه های کارگر بالااست بخش های مونتاژ شده شده سازه فضایی به جای اجزای مجزا به محل حمل می شوند.

مونتاژ سیستم تریودتیک (Triodetic) به مهارت بسیار کمی احتیاج دارد زیرا اتصال اعضا کاملا مکانیکی می باشد.

سیستم تریودتیک