1 – نداشتن محدودیت دهانه در سازه های فضاکار
سازه های فضاکار، برای پوشش کلیه مکانهایی که به نحوی محدودیت اجرای ستون و تکیه گاههای میانی دارند ، استفاده شده . و به بیان دیگر سازه های فضاکار با عبارت ” سالن های بدون ستون ” مترادف است . خصوصاً که اجرای چنین محل هایی با استفاده از سازه های فضایی ، از نظر جلوه های ظاهری و نکات سازه ای ، موقعیت و برتری منحصر به فردی را برای سازه های فضایی ( در مقایسه با سایر سازه های جایگزین یا مشابه ) ایجاد می کنند .
2 – نداشتن ضرورت نظم تکیه گاهها در سازه های فضاکار
در کلیه مکانهایی که به دلیل وجود محدودیت های سازه ای یا معماری ، امکان رعایت نظم و تقارن در انتخاب ستونها وجود نداشته و محدودیت تکیه گاهی دارد ، می توان از سازه فضایی استفاده نمود ، چرا که در سازه های فضاکار به علت رفتار سه بعدی ، توزیع تنش در تمام جهات انجام شده و لذا رعایت نظم در انتخاب تکیه گاهها ضرورت ندارد . به همین دلیل در توسعه شبکه سازه فضایی می توان بدون اینکه به پایداری سازه فضایی صدمه ای وارد شود ، محل تکیه گاهها را (در صورت نیاز ) تغییر داد .
3 – توانایی نصب جرثقیل بر روی سازه فضاکار
سختی و استحکام زیاد سازه های فضاکار، منجر به کوچک شدن تغییر شکل سازه تحت بارهای سرویس شده و قابلیت استثنائی برای حمل بارهای سنگین متمرکز و غیر متمرکز به وجود می آورد . به بیان ساده تر امکان نصب جرثقیل دو پل و حتی جرثقیل تک پل و یک ریلی با استفاده از گره های سازه فضایی در هر مسیر دلخواه وجود دارد .
4- امکان تکنیک برتر سازه ای
این نوع شبکه ها (سازه های فضاکار) ، نمونه کاملی از سازه های سه بعدی هستند، بطوری که بیشتر اعضای سازه در تقسیم و توزیع بار دخیل شده و این مزیت در این سطح ، منحصر به سازه فضاکار می باشد.
5- وزن کم و ایمنی بالا در سازه های فضاکار
در سازه های فضاکار به دلیل رفتار سه بعدی ، تنش در تمام جهات توزیع شده و به عبارت دیگر بدلیل توزیع یکنواخت بار و پخش نیرو در جهات مختلف این سازه ها (سازه های فضا کار) از استحکام توام با سبکی استثنائی و ایمنی بسیاربالا برخوردار می باشد .
6- بهترین روش اقتصادی از مصالح در سازه های فضاکار
از یک سو به علت سه بعدی بودن و یکپارچگی سازه های فضایی با کمترین مصالح امکان فراهم نمودن بیشترین صلبیت و بالاترین سطح ایمنی در سازه های فضاکار وجود دارد و از سوی دیگر قابلیت استفاده از مصالح در این سیستم از سازه بسیار بالا بوده به گونه ای که در بعد ملی ، کمترین مصالح از بین رفته و یا از پروسه تولید ملی خارج میشوند .
7 –نداشتن فروپاشی ناگهانی ( درجه هایپر استاتیکی بالا ) در سازه های فضاکار
با توجه به بالابودن درجه نامعینی در سازه فضاکار و مشارکت بیشتر هموندها در تقسیم و توزیع بار ، ذخیره مقاومتی اعضا بیشتر بوده و لذا معمولاً حذف یک یا چند المان (خرابی موضعی) منجر به فروپاشی یا انهدام ناگهانی کل سازه نخواهد شد .
8-سازه های فضایی ، مقاومت بسیار بالا در حوادث غیر مترقبه
سازه های فضایی به علت یکپارچگی ، نیروهای افقی بارهای اتفاقی و نیروهای دینامیکی ناشی از زلزله ، انفجار ، حملات هوایی ، طوفان ، آتش سوزی و … را بهتر از انواع دیگر سازه ها تحمل کرده و مقاومت بیشتری دارند . این موضوع در موارد تجربی و آزمایشات (به شرط وجود مقاومت لازم در ستونها و بادبندهای مربوطه) مورد تایید قرار گرفته است .